Analiza możliwości oceny stopnia deformacji plastycznej stali austenitycznych metodą magnetycznej pamięci metalu

Abstract

Celem badań była analiza możliwości identyfikacji obszarów odkształconych plastycznie oraz ilościowej oceny stopnia deformacji plastycznej stali austenitycznych na podstawie pomiarów własnego magnetycznego pola rozproszenia WMPR standardowymi przyrządami stosowanymi w metodzie MPM. Przedstawiono wyniki pomiarów WMPR próbek z dwóch stali austenitycznych X15Crni- Si20-12 i X2Crni18-9 o różnych stopniach trwałej deformacji. Stwierdzono, że dla stali X15CrniSi20-12 nie występują, mierzalne standardową aparaturą metody MPM, zmiany WMPR. W przypadku stali X2Crni18-9 obszary trwale odkształcone wyróżniają się na rozkładach składowych WMPR i jest możliwa ich identyfikacja. Opracowano ilościowe relacje pomiędzy stopniem deformacji plastycznej a wartościami gradientów. niestety, jednoznaczne określenie stopnia deformacji możliwe jest dopiero dla dużych jej wartości, bo dopiero powyżej 10% odkształcenia trwałego relacje stają się jednoznaczne. Ogranicza to bardzo istotnie możliwość jej praktycznego zastosowania. 

Analysis of the possibility of evaluation of the degree of plastic deformation of austenitic steels using the metal magnetic memory testing method 

abstract

The aim of the research was to analyze the possibility of identification of areas featuring plastic strain and quantitative evaluation of the degree of plastic deformation of austenitic steels based on measurements of the residual magnetic field (RMF) with standard tools used in the metal magnetic memory testing method. Results of the RMF measurements for samples made of two grades of austenitic steel: X15Crni- Si20-12 and X2Crni18-9 with a different degree of plastic strain are presented. It is found that for steel X15CrniSi20-12 there are no changes in the RMF that can be measured using standard MMM testing method tools. In the case of steel X2Crni18-9, the areas with plastic strain stand out in the distributions of the RMF components and their identification is possible. Quantitative relationships between the degree of plastic strain and the values of gradients are developed. Unfortunately, the degree of plastic strain can be determined unequivocally only for its large values because it is only af- ter plastic strain exceeds 10% that the relationships become unambiguous. Consequently, the possibility of applying it in practice is substantially limited.